Interviews etc.
“Zo gauw we enige aandacht begonnen te trekken, kwamen er op ons gmail-account plotseling berichten binnen van allerlei ons onbekende gasten die iets voor ons konden betekenen. Dat soort figuren mijden wij dus als de pest,” vertelt de bassist van Parquet Courts. “Als paranoïde punk kids hebben we behendig leren navigeren in de muziekindustrie.”
“I am somebody’s daughter and I’m gonna be fine,” zingt Lilly Hiatt. Want het doet er uiteindelijk niet toe dat je de dochter van niet zomaar iemand bent, je zult het toch op eigen kracht moeten zien waar te maken. “Wist ik veel wat voor een lange weg je moet afleggen voordat je er eenmaal bent.”
“Southern rock is een containerbegrip. Dat men ons in die container heeft gestopt, vind ik verder best, er is toch ruimte genoeg,” zegt Charlie Starr, voorman van Blackberry Smoke. “Maar eigenlijk slaat die benaming helemaal nergens op. Want rock ’n’ roll is per definitie zuidelijk. Dus als er al een subgenre bestaat, dan is het northern rock.”
In een kleedkamer van het Amsterdamse Concertgebouw zit Stephen Stills achter een vleugel de blues te spelen – met leren handschoenen aan. Als hij er na een tijdje genoeg van heeft, gaat hij languit op de grond liggen, een beetje in zichzelf giechelend. Hij oogt als een levend lijk. Luttele uren later wacht hem de wereldpremière van zijn groep Manassas.
"Waar Jimi Hendrix als gitarist aanvalt, stelt Neil Young zich open voor wat er al aan de hand is en daar reageert hij dan op, zo lijkt het wel. Mijn stijl van spelen is van begin af aan in die geest," zegt Hallo Venray-voorman Henk Koorn over zijn muzikale jeugdheld. "Solo? Nou, zie maar wat je doet.”
“Ik zit hier rustig aan de ochtendthee,” klinkt zijn even ravijndiepe als klaarwakkere stem even na tienen door de telefoon. Een ouderwetse vaste lijn nog, want geen enkel mobiel netwerk reikt tot aan zijn boerderij buiten Austin, Texas, waar Joe Ely op die pakweg zeven hectare land van hem graag het gras mag maaien.
Tropenjaren waren het: zich uit de naad touren en na gedane arbeid de stad blauw verven. “De andere jongens waren zo’n vijftien jaar ouder dan ik. Zij hadden al allerlei dingen in hun leven stukgeslagen of uit hun handen laten vallen en vervolgens weer aan elkaar gelijmd,” zegt Jason Isbell. "Ik moest al mijn lesjes nog leren, en niet één keer maar een paar maal.”
Eric Clapton loopt met hem weg en vergelijkingen met Stevie Ray Vaughan en zelfs Jimi Hendrix zijn niet van de lucht. Maar Gary Clark Jr. is méér dan een übergitarist en daarbij laat hij zich niet vastpinnen op de blues. “Ik wil duizend procent mijzelf zijn.”
Ze is en blijft natuurlijk de zus van. Al moet zo langzamerhand heel Nederland haar kennen van tv-series als 'Aaf', 'Gouden Bergen' en 'Jeuk'. Een paar maanden terug kwam Jelka van Houten opeens voor de dag met een album. Alsof er nog iemand zit te wachten op weer zo’n actrice die zo nodig de zangeres moet uithangen. “Ik heb nooit níet gezongen.”
Heaven heeft de 100 gehaald, Rowwen Hèze werd dit jaar 30. Wij kozen 10 lievelingsliedjes uit het oeuvre van de dialectband waar Limburg trots op is, voorman Jack Poels (60-) geeft er tekst en uitleg bij. “Herinneringen vervullen mij met een zoet soort van verdriet.”