“Met bluegrassmziek valt voor de meesten geen droog brood te verdienen,” zegt Alison Krauss. “Wij begonnen toen niemand van ons nog vast werk had, zodat we er al onze energie in konden steken. Na verloop van tijd bleken we tot onze stomme verbazing genoeg optredens te kunnen krijgen om er van rond te komen.”

In een of ander hotel zit op het toilet in de badkamer een man met een zonnebril op voor zich uit te staren. Kijk, dat is nog eens een begin van een liedje om u tegen te zeggen. Of niet soms? “Dacht het wel, ja!” John Hiatt kan er zelf ook bijna niet over uit. “Wat een inval.”

Languit op een ligstoel aan de rand van het zwembad op het dak van het Four Seasons Hotel in Beverly Hills, wereldwijd bekend dankzij de film 'Pretty Woman', blijkt Lenny Kravitz anders dan gevreesd in een opvallend coöperatieve stemming te verkeren, zij het dat hij zijn zonnebril met spiegelglazen gedurende het hele gesprek ophoudt.

Als jongen hoorde Johnny Cash op het veld de mannen onder elkaar spannende verhalen vertellen, die net zo sterk tot zijn verbeelding spraken als het geluid van de passerende goederentreinen in de verte. Thuis zat hij tot laat in de avond, terwijl zijn ouders al sliepen, aan de radio gekluisterd, gefascineerd luisterend naar al die muziek uit de wijde wereld.