Hij begon als schoenpoetser en krantenverkoper om te eindigen als de grootste country ’n’ western-zanger aller tijden: het klinkt als de klassieke Amerikaanse droom die daadwerkelijk uitkwam. Ware het niet dat Hank Williams vanwege zijn zelfdestructieve aard niet eens de dertig zou halen. ‘I had-a lots of luck, but it’s all been bad.’

De een heet David, de ander Serge. Of omgekeerd, wie zal het zeggen. De broertjes Bielanko zijn namelijk de Fokke & Sukke van de rock 'n' roll. Twee branieschoppertjes van het zuiverste water: onweerstaanbaar geestig van de tongriem gesneden, brandend van ambitie om het wereldwijd te maken en, niet onbelangrijk, gezegend met het nodige talent.

Het lijkt wel alsof de griep hem flink te pakken heeft gekregen en hij tot overmaat van ramp die nacht ontzettend beroerd heeft geslapen: wallen onder de waterige ogen, een verstopte neus en een dichte keel. Maar zo oogt en klinkt Jeff Tweedy bijna altijd. Hij lijdt namelijk aan migraineaanvallen en chronische bronchitis.

“Of ik de drank en de drugs wel eens mis? Nee, niet echt, al zou ik tijdens het eten soms best graag een glas wijn willen kunnen drinken," zegt John Hiatt. "Het enige waar ik me nog aan bezondig, is dat ik na een diner zo af en toe een goede sigaar opsteek. Maar ik rook net zo onschuldig als Bill Clinton in zijn wilde jaren: ik inhaleer niet.”