Randy Newman

"Als er een muzikale vorm van integratie plaatsvindt, gebeuren er altijd fascinerende dingen," zegt Ry Cooder. "Neem de Tex-Mex die door Mexicanen en cowboys is uitgevonden. Of de invloed van het Hawaiiaanse gitaarspel op de hillbillies. En vergeet niet de reggae die is voortgesproten uit de rhythm ’n’ blues. Om maar te zwijgen van de rock ’n’ roll zelf."

“Ik zat daar in mijn eentje in de woestijn en toen kwam er opeens van achteren een kraai laag overvliegen en die cirkelde een tijdje om een van die grillige rotsgevaarten,” vertelde Victoria Williams op fluisterende toon, als verklapte ze een geheim. “Op zulke momenten voel ik me één worden met de dingen. Ken je dat gevoel?”

Tijdens zijn eerste werkbezoek aan Nederland logeert Lyle Lovett op eigen verzoek in een eenvoudig hotel buiten de Randstad, zodat hij tussen de bedrijven door samen met zijn cellist en manager het Hollandse platteland wat makkelijker kan verkennen.

“Hoe kan ik ooit hebben geloofd dat het eenzaam aan de top is?” vraagt Randy Newman zich grijnzend af, refererend aan het zogenaamd voor Frank Sinatra geschreven liedje 'Lonely At The Top.' Maar even later relativeert hij het succes van 'Short People'. “Het is een controversiële en ook nog eens simpele grap. Ik strijk het geld op, maar onder protest.”

Gekleed in een lichte zomerbroek, kobaltblauw overhemd en vrolijke vlinderdas oogde Van Dyke Parks als een mediagenieke academicus. Hij toonde zich ook navenant welbespraakt, want na afloop van het anderhalf uur durende onderhoud bleek het aantal vragen op de vingers van twee handen te tellen. “Wat ben ik toch een zelfingenomen mens.”

"Ik had in in geen twintig jaar meer hasj of marihuana gerookt, maar een paar dagen geleden hebben we buiten we op een bankje flink zitten blowen. Eerst voelde ik me fantastisch: ik hield Cathy voor Marianne Faithfull en zelf waande ik me Donovan."

Al om een uur of negen Californische tijd hangt Randy Newman op het kantoor van zijn platenfirma fris en monter aan de telefoon. Behoorlijk matineus voor iemand die in de bloei van zijn leven bij voorkeur de godganse dag languit op de bank voor de televisie lag.

“Een jaar of vijf geleden heb ik mijn vrouw verlaten," begon Randy Newman. "Ik was net de veertig gepasseerd, de koperen bruiloft had ik al lang en breed achter de rug en ik wilde eindelijk wel eens een ander."