Chris Hillman

Stephen Stills - Captain Manyhands

In een kleedkamer van het Amsterdamse Concertgebouw zit Stephen Stills achter een vleugel de blues te spelen – met leren handschoenen aan. Als hij er na een tijdje genoeg van heeft, gaat hij languit op de grond liggen, een beetje in zichzelf giechelend. Hij oogt als een levend lijk. Luttele uren later wacht hem de wereldpremière van zijn groep Manassas.

Chris Hillman - Oude vogel

“Waarom we hier spelen? Ik zou het eigenlijk niet weten. Vermoedelijk voor ons plezier.” Chris Hillman wekte niet bepaald de indruk alsof hij het er van aan het nemen was. Zo had hij van Amsterdam bar weinig gezien, want dat is in zijn ogen tegenwoordig een Sin City, waar seks en drugs nota bene vrijelijk worden aangeboden.

Gram Parsons - Een verloren ziel

Die dag had Gram Parsons morfine gespoten en onafgebroken gedronken. Tegen tienen ’s avonds hoorde de eigenaar van de Joshua Tree Inn eigenaardige geluiden in zijn kamer. "Toen ik ging kijken, was een of andere griet bezig hem af te rukken, waarschijnlijk om te proberen hem te laten bijkomen."

Roger McGuinn - Op de vleugels van The Byrds

"Reizen deed je in een busje tussen de instrumenten en de apparatuur, en de optredens vonden plaats in gymnastieklokalen en kegelbanen," vertelt Roger McGuinn. "En tussen de bedrijven door werden The Byrds ook nog eens geacht platen op te nemen, terwijl we zó lang op elkaars lip moesten zitten dat we elkaar vaak niet meer konden luchten of zien.”

Abonneer op RSS - Chris Hillman