Leon Russell

Circusdirecteur

Wat schiet ons oudere popliefhebbers als eerste te binnen wanneer we de naam Leon Russell horen? Natuurlijk dat beeld van die broodmagere pianist met zijn schouderbladlange haren en cilinderhoed, die met geheven linkerarm ‘one, two, three, four’ schreeuwt, waarop Joe Cocker en de hele bubs een spetterend slot breien aan 'Cry Me A River'.

The Allman Brothers Band - Vrij spel

Grateful Dead, Jefferson Airplane, Quicksilver Messenger Service, noem ze maar op, al die acid rockers – hun instrumentale avonturen luisterden allesbehalve spannend weg, al hielden we dat toen allemaal wijselijk voor ons. Nee, dan The Allman Brothers Band met hun kwikzilveren improvisaties, waarin virtuositeit en creativiteit hand in hand gingen.

John Fullbright - Ambassadeur van emoties

"Ik kruip nog te vaak in de huid van een personage. Wat je meestal hoort is een versie van mijzelf, al slaag ik er steeds meer in mijzelf te tonen," zegt de talentrijke John Fullbright. "Om liedjes te kunnen schrijven, moet je diep in jezelf durven afdalen. Je mag je gevoelens niet negeren, je moet ze juist exploiteren, anders zul je nooit van je leven kunst maken.

J.J. Cale - Terug naar de veranda

“Mijn muziek is zo eenvoudig, omdat ik maar een paar akkoorden ken," zegt J.J. Cale. "Aan de andere kant heb ik ook geen zin om van alles en nog wat uit te proberen. Als ik maar één akkoord hoef te spelen, dan zal ik er niet over peinzen om er twee te gebruiken. Maar dat is weer te wijten aan mijn luiheid.”

Abonneer op RSS - Leon Russell