De Dijk

Wat is er al niet op Frank Boeijen afgegeven. Sinds hij de dorpszalen en feesttenten verruilde voor de theaters en schouwburgen, wordt hij te pas en te onpas uitgemaakt voor een pathetische pseudo-poëet. Met zijn ‘wazige teksten’ op ‘weeïge muziek’ weet hij menigeen hooglijk te irriteren, temeer daar zijn werk nogal eens tegen wil en dank blijkt te fascineren.

Een optreden van De Dijk is een soort van eredienst aan dit aardse tranendal, even aanstekelijk als een gospelmis in een zwarte kerk. Net als het publiek verkeert zanger Huub van der Lubbe na afloop vaak in de zevende hemel. “Door muziek leer je heel goed weten wat geluk is.”

"Het doet deugd om te merken dat wij met Skik heel verschillende groepen mensen goed kunnen vermaken. Zo kan het gebeuren dat we de ene dag in een van de grote clubs in de Randstad staan en de volgende avond in een gemeenschapshuis ergens in de Achterhoek. Vandaag moesten we naar Zaal Takens in Balkbrug, de kant van Dedemsvaart op."