Inspiratie

“Welk liedje van iemand anders zou je nou graag zelf geschreven willen hebben?” Met die vraag eindigde ik jarenlang steevast elk interview – en niemand die het stom vond om daar antwoord op te geven. Verrassend genoeg werd Leonard Cohen als enige diverse keren genoemd. Zo ook door Donovan, de Britse tegenhanger van Bob Dylan die zo fraai uitbloeide tot The Prince Of Flower Power. “Puur uit bewondering heb ik door de jaren heen diverse liedjes geschreven in de stijl van Suzanne,” bekende hij. “ Maar natuurlijk heb ik geen van die vingeroefeningen ooit opgenomen.”

Over de vraag zelf hoefde Donovan trouwens geen seconde na te denken. “Sensitive Kind,” klonk het prompt ‒ waar het gros juist aan het nadenken sloeg, zodat ik weer gauw moest benadrukken dat het geen halszaak betrof: gewoon zeggen wat je als eerste te binnen wil schieten. Enfin, Donovan wist het nog sterker te vertellen. “Geloof het of niet, maar ik heb Sensitive Kind ook daadwerkelijk zelf geschreven. Wel vond ik het gelijk al verdacht veel op J.J. Cale lijken, dus ik ben meteen in mijn platenkast gedoken. En jawel, het bleek een perfecte kopie. Zelfs de tekst was op twee zinnen na identiek.”

“Omgekeerd had Across The Universe net zo goed uit mijn koker kunnen komen,” ging Donovan door. Ergens in de late jaren zestig, zo moest ik weten, had hij samen met The Beatles twee maanden meditatie gestudeerd bij de Maharishi Mahesh Yogi en daar in het verre India hadden ze heel wat uurtjes met z’n allen muziek gemaakt. Koud terug in Engeland had John Lennon de geest gekregen, om in een vloek en een zucht Across The Universe te concipiëren. “En zeg nou zelf: doet het je qua melodie en sfeer niet heel erg sterk aan mij denken?” Verdomd ja, dat niemand dat ooit was opgevallen: van hetzelfde laken een pak als Hurdy Gurdy Man. Niet dat hij John Lennon postuum alsnog van iets wou beschuldigen, haastte Donovan zich te verzekeren. “Integendeel, ik ben juist enorm trots dat ik hem heb mogen inspireren.”