Aangebrand

November 2015

Next time I wanna see all of you motherfuckers dance.” Nee, nou wordt-ie helemaal mooi! Alsof wij voor hem moeten dansen en hij niet juist ons aan het dansen moet zien te krijgen. Oké, Curtis Harding schrok warempel een beetje van zichzelf en haastte zich te verzekeren dat hij desalniettemin best wel van ons allemaal hield – om vervolgens parmantig de coulissen in te paraderen. Welgeteld elfeneenhalf liedje had hij toen afgewerkt, omgerekend niet eens veertig minuten zuivere speeltijd. Goed, hij kwam niettegenstaande het slappe applaus niet minder triomfantelijk terug voor een toegift, maar ook dat was met twee nummertjes snel bekeken. Nog geen tien minuten later bleek het die laatste donderdagavond van oktober in het Utrechtse TivoliVredenburg definitief over en uit. Een clubshow die korter duurt dan een festivaloptreden – werkelijk waar, zo zout hadden we het nooit eerder gegeten. En het er tijdens de aankondiging van het slotnummer bij het tegenpruttelende publiek nog even lekker sarcastisch inpeperen ook: “Jaja, aan alle mooie dingen komt een eind.”

Op zijn garagesoulrock an sich viel trouwens weinig af te dingen, dat zij Curtis Harding nagegeven, hoe routineus en geblaseerd hij ook zijn ding stond te doen – en dat nota bene voor een late debutant. Maar allez, het kan altijd nog straffer, zo weten we sinds de tweede zaterdagavond van september toen we in de Groningse Oosterpoort op TakeRoot naar binnen liepen bij Mark Kozelek alias Sun Kil Moon – tegen beter weten in. Want deze te vroeg geboren hipster singer-songwriter trekt volgens hemzelf het publiek dat hij niet verdient, te weten “lonely looking, middle-aged, tennis shoe wearing dudes”. Bijgevolg staat er op het podium een stuk chagrijn harkend op een akoestische gitaar wat van zich af te blèren – dit uiteraard onder het mom van de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie. Wanneer tijdens een schreeuwerig staaltje performance poetry een leegloop dreigt, begint hij prompt een potje ordinair te schelden. Wij op onze beurt hadden hem binnen de kortste keren al de rug toegekeerd – en wel niet zonder een hartgrondig: “Go fuck yourself!