Los Lobos

Los Lobos - Verdampte tijd

Om 23.35 uur mailt hij vanuit Nashville of morgenmiddag twaalf uur lokale tijd schikt om te bellen. Op het jazeker volgt 25 minuten later een reactie: “Cool. It’s 3:14 am, I can go to sleep now.” Ook als hij niet met Los Lobos overzee in de kleine uurtjes met het thuisfront communiceert, is Louie Pérez kennelijk een nachtbraker.

Overleven

Wanneer je voor het eerst weer muziek hebt geluisterd? Acht dagen na dato, de dag van het laatste afscheid, ’s avonds laat. De nieuwe Bob Dylan, 'Tempest', het album van de ondergang. 'Look down angel, from the skies,' hoorde je de oude bard met zijn kraaienstem zingen, 'help my weary soul to rise.'

Bedenkelijk

Op zoek naar de verbindende schakel tussen Afrikaanse en Amerikaanse muziek stuitte Paul Simon op het gemeenschappelijke gebruik van accordeon en saxofoon, wat hem op het idee bracht de studio in te duiken met Rockin’ Dopsie & The Twisters en Los Lobos – althans, volgens eigen zeggen, want in werkelijkheid werden beide groepen hem aangedragen.

Afwezig

"For the coup de gras they’re outrageous," zong Donald Fagen veertig jaar geleden op 'Countdown To Ecstasy', dat in alles zo waanzinnige tweede album van Steely Dan. "While the poor people sleepin’ with the shade on the light all the stars come out at night." De utopie van het hedonisme, jawel, je zou er wat voor geven te kunnen vergeten.

The Tragically Hip - Slingeren door de jungle

Bij leven en welzijn al behoren ze tot het culturele erfgoed van Canada. Zo mochten zo’n elf jaar terug al optreden voor de Britse vorstin, afgelopen jaar herdoopte de gemeente Kingston een straat tot The Tragically Hip Way en onlangs nog brachten de Canadese posterijen een speciale zegel uit met de band voor de tourbus.

Ry Cooder - Aan de bron

"Als er een muzikale vorm van integratie plaatsvindt, gebeuren er altijd fascinerende dingen," zegt Ry Cooder. "Neem de Tex-Mex die door Mexicanen en cowboys is uitgevonden. Of de invloed van het Hawaiiaanse gitaarspel op de hillbillies. En vergeet niet de reggae die is voortgesproten uit de rhythm ’n’ blues. Om maar te zwijgen van de rock ’n’ roll zelf."

Los Lobos - Van huis uit

Voor een paar peso’s spelen de orkestjes op het Plaza Garibaldi in Mexico-Stad al een verzoeknummer, terwijl je een drankje kunt betrekken bij de rondslenterende clandestiene handelaar, wiens morsige regenjas aan de binnenkant plaats biedt aan enkele flessen tequila en mescal plus een toren plastic bekertjes.

The Blasters - Made In The U.S.A.

"Wanneer wij oud, kaal en dik zijn, kunnen The Blasters nog met evenveel waardigheid precies dezelfde muziek spelen als we nu doen,” zegt de pas tegen de dertig lopende Dave Alvin in de drukkende zomerhitte op een Amsterdams terras, waar de conversatie regelmatig wordt overstemd door het geratel en gerinkel van een passerende tram.

Auditie

Tijdens de auditie moest de grote man van Los Lobos bij wijze van proef voor de vuist weg een mopje accordeon toevoegen aan op een op zich eigenlijk al voltooid lied. Wanneer Bob Dylan na afloop er het zwijgen toe zou doen, zo werd hem vooraf verteld, dan was hij voor het toelatingsexamen geslaagd.

Hongerig

Bugs kan zijn geluk nog steeds niet op. Vijftien was hij op het moment dat Los Lobos een kwart eeuw geleden een wereldhit scoorden met 'La Bamba' en daarmee voor elke Mexicaanse popmuzikant de heldenstatus kregen. En nu is hij sinds een half jaar hun drummer.

Ry Cooder - Let’s ball awhile

Naast folk, blues, gospel en zelfs jazz waagde Ry Cooder zich ook aan buitenissiger genres uit onder meer Mexico, de Bahama’s en nota bene Azië. "Alles absorberen wat je om je heen hoort, het lijkt voor een Amerikaanse muzikant met enig cultuurhistorisch besef de meest voor de hand liggende werkwijze en toch gebeurt het slechts sporadisch.”

Triggerfinger - Scherpschutters

Naast dEUS kent Antwerpen binnenkort nog een muzikaal exportproduct van formaat: Triggerfinger. “De sterkte is dat je eigenlijk luide muziek maakt,” aldus de immer messcherp geklede voorman Ruben Block, “maar er zit ook dynamiek in en er hangt een mooie melodie rond, wat het allemaal net iets anders maakt.”

Lucinda Williams - Op doorreis

Waar de foto’s veelal een lichtelijk verloederde vrouw laten zien, blijkt Lucinda Williams in werkelijkheid een kekke veertigplusser, koket opgemaakt en keurig in de kleren gestoken. In weerwil van haar reputatie toont ze zich bovendien een opgeruimd type met een vlotte babbel, die des te innemender overkomt dankzij haar onweerstaanbare southern drawl.

The Tragically Hip - Vijf man sterk

Bij The Tragically Hip staat één ding buiten kijf: hun carrière mag nimmer ten koste gaan van de muziek, net zoals ze er hun saamhorigheid aan willen opofferen. "Hoe langer en beter je mekaar kent," zegt zanger Gordon Downie, "des te belangrijker het wordt om te blijven communiceren, anders groei je langzamerhand onherroepelijk uit elkaar."

Ritchie Valens - Una poco de gracia

In de film 'La Bamba' over het korte leven van Chicano rocker Ritchie Valens wordt een lijn van het verleden naar het heden getrokken door de rasgenoten van Los Lobos te laten figureren als folklore-orkestje in een bordeel in Tijuana.

Los Lobos - En weer verder

Op weg van Schiphol naar Nederhorst den Berg zit Cesar Rosas monter het voorbij glijdende plattelandschap te becommentariëren. Boerderijen met rieten daken, gerestaureerde windmolens, een kaarsrecht water, een pittoreske ophaalbrug en hé, kijk daar: net zulke gevlekte koeien als in de film 'Twister' door een tornado de lucht in worden geslingerd.

Los Lobos - Amigos De Musica

“Het succes van 'La Bamba' had alles met het liedje te maken en niets met Los Lobos zelf. Onze muziek leent zich nu eenmaal niet voor massaconsumptie. Bovendien zijn we geen carrièrejagers. We konden en wilden al die opofferingen niet opbrengen. Nee, wij zijn niet in de wieg gelegd voor het rocksterrendom.”

Rowwen Hèze - Uit de Peel getrokken

Rowwen Hèze geniet in het zuiden des lands inmiddels dezelfde status als Normaal in de Achterhoek en het lijkt allesbehalve onwaarschijnlijk dat de Americanen vroeg of laat ook boven de grote rivieren zullen doorbreken. Zoals ze zelf met de tong ferm in de wang zingen: "Het is een kwestie van geduld, rustig wachten op de dag dat heel Holland Limburgs lult."

Los Lobos - In de Lage Landen

Ruim een kwart eeuw na hun Nederlandse podiumdebuut maakten Los Lobos - ‘sinds 1973’ - hier onlangs voor het eerst een heuse tournee. Vier dagen in het voetspoor van de amigos de musica op hun trektocht onder de grote rivieren. “Ga nooit naar bed op dezelfde dag als je bent opgestaan.”

Tropenjaren

We zitten achterin een volle kleedkamer beneden in de Paradiso te praten, de hoofden naar elkaar voorovergebogen ‒ allebei hebben we last van rock ’n’ roll-oren.

Vacuüm

Ledigheid is des duivels oorkussen, heet het, maar op tournee kun je die tot levenskunst verheffen. De tijd lijkt stil te staan en vliegt tegelijk voorbij. Je bevindt je nog wel in de werkelijkheid, alleen neem je er voor je gevoel geen deel meer aan.

Abonneer op RSS - Los Lobos