Prince

De nieuwe Spoon moest haast wel tegenvallen. 'They Want My Soul' kon immers niet beter, zo scheen het. Maar nee, 'Hot Thoughts' blijkt ronduit verbluffend: avontuurlijk, op het experimentele af, sonisch even kunstig als ongepolijst, tegelijkertijd melodieus en groovy. Kortom, indierock voor en door gevorderden.

Vier jaar terug liet Spoon bij iedere show in de Verenigde Staten na de laatste toegift een opname van 'The Star-Spangled Banner' door de zaal schallen. Om een avondje rock ’n’ roll uit te luiden met zoiets officieels als de nationale hymne, ja, dat vond voorman Britt Daniel eigenlijk best wel cool.

Carrière najagen en ambitie nastreven laten zich in de wilde wereld van de rock ’n’ roll binnen de kortste keren licht met elkaar verwarren, zij het kennelijk niet door Henk Koorn, de voorman van Hallo Venray. “Mainstream of underground, het maakt me niet zo gek veel uit waar ik in opereer, zo lang ik maar doe wat hout snijdt voor mezelf.”

“Shocking Blue!” klinkt het zo blij als een kind wanneer ze bij het openscheuren van het pakje als eerste het gezicht van Mariska Veres ziet. “Te gek. Die had ik nog niet op cd.” Waarmee het ijs meteen gebroken blijkt voor Susanna Hoffs, die gedurende de tweede helft van de jaren tachtig wereldfaam verwierf als boegbeeld van de Bangles.

“Wat willen wij meisjes op een avondje uit? Niet wat de jongens willen. Wij meisjes willen alleen maar dansen. Ja toch? Wat zeg je? Wil jij ook best wel dansen? Met mij? Ja? Oké, kom dan maar. Help hem even het podium op, wil je.” En daar staat hij dan in zijn bezwete Texas-T-shirt, de trui om het middel geknoopt, zij aan zij met zijn idool Sharleen Spiteri.