Bettie Serveert

Zo'n twintig jaar na het internationaal als classic album erkende debuut 'Palomine' bewandelt Bettie Serveert weer het pad van de gitaristische indierock. Op 'Oh, Mayhem!' knalt de 'alternative underground band' er binnen veertig minuten tien liedjes uit – het betere serve-volley-spel. "Wat fijn, we hebben onze Bettie terug."

Niet alleen een wonderkind, die Conor Oberst, maar ook nog eens een workaholic. Hetgeen de vraag doet rijzen: is muziek voor hem een roeping of een obsessie? Hij veegt een lok van zijn hippelange haar achter een oor, buigt zich bijna samenzweerderig over het terrastafeltje en zegt peinzend: “Wel, een roeping, denk ik, al lijkt het soms een obsessie."

Amerika. Shocking Blue en de George Baker Selection haalden er de top van de hitlijsten. De Golden Earring wordt er met 'Radar Love' grijs gedraaid op de classic rock-stations. En de Urban Dance Squad effende er het pad voor hele stoet rapmetal-bands. Maar alleen Bettie Serveert presteerde het om er een loyale aanhang op te bouwen.